Mermi Yagmasın Artık Şiiri - Koray Focus

köyünden giderken ahmet askere
bir düğün havası vardı heryerde
davullar çalıyordu yer yerinden oynuyordu
anasının gözü yaşlıydı köyün kadınlarıda teselli ediyordu
herkez en büyük asker bizim asker diye bagırıyordu
ahmet dagıtım iznine geldiğinde
zeynebini gördü çeşmede ''ahhh dedi şu askerliğim bir bitse diye''
ahmet düşmüştü usta birliği olarak antebe
ve bir emir geldi herkeze....
gidiyorlardı koca birlikle hakkariye cudiye
gecenin karanlıgında silahı herseyi olmustu siperde
ve gecenin sessizliğini yırtan bir silah sesiyle dogruldu siperde
hainler pusu kurmuslardı almıslardı ahmeti ve arkadaşlarını çembere
ilk aklına gelen anası oldu sonra çeşme basındaki elleri kınalı zeynebi
yandım diye bir cığlık koptu siperde
ahmedim gögsünden vurulup düşmüştü yere
anasını sayıkladı son nefesini verirken bile
gitti canım ahmedim kelimeyi şaadet getire getire
arkasında bıraktı yanık bir ağıt ile gitti şehit mertebesiyle cennete
mermi yagmasın artık anaların yüregi yanmasın
lanet olsun kahrolası teröre................