Meriç Şiiri - Gökhan Durgut

kardan yapılmış gülücüklerle
ne kadar tanıyabiliriz mutluluğu,
asite benziyor akrabalar,
içten içe asıl damıtanlar huzursuzluğu..
tel örgülerle sarılı günlerde
yanında bildik bir söz arıyor insan,
zaman meriç kılığında çıkarken karşımıza
yanında armağanlar getiriyor
el değmemiş
beklenmedik acılar..
hepimizi ayrı ayrı düşünmüş
eksik olmasın.
biz kendimize kalırken
kimseler kalmazken çemberinde yaşamın
siyah renge boyadık yüzümüzü
kimseler tanımasın diye
yaşamdan öte kalbim
ama biliyorum ki
zaman yine gelecek meriç kılığında
armağanlar verecek üçümüze aynı anda
güzel olan ne varsa
göz yaşartan mutluluktan
belki nefesimiz şahit olmaz
ama ruhumuz elbet şahit olacak
ölüm tadında mutluluklara..
bugün günlerden kara
yarın hangi mevsim yaşanır ufukta
bilmeden
evet en temizi bilmeden yaşamak
hep aynı hüzne merakla..