Merhamet ve Sabır Şiiri - Mehmet Cıngır

Kara bulutlardan bazen billur gibi su akar
Yağar bazen de lapa lapa kar…
Soğuk, kar,tipi kış kıyamet…
Sokakta garip insanlar,masum hayvanlar…
Diğer yanda sıcacık yatağında uyuyanlar…
İnsan ya da hayvan…
Fark etmez.
Taşıyor bunlar da can…

Ey tuzu kuru olanlar!
Ne olur biraz merhamet!
Ey gariban insanlar,
Ey can dostumuz hayvanlar!
Siz çöplükte,sokakta ne bulursanız yiyorsunuz
Biz klimalı odalarda uyurken
Siz kardan, yağmurdan yorgan örtünüyorsunuz
Biz size hayvan,siz bize insan diyorsunuz.

Dostlarım
Biraz sabır.
Yine gelecek bahar,
Bahçelerde kırmızı nar.
Sıcacık bahar güneşi…
Yine karşılayacak
Merdiven başında
Kömür gözlü yâr!