Merhamet senfonisi Şiiri - Cevat Çeştepe

koru yollarındayım, ayaklarımda kar izi.
dallarından tomurcuk çiçekli
hasret gibi sarkan bir doğum,
anlatılmaz bir sıcaklık bu, karlar eriyor.
bir ceylanın doğuşu gibi
göz göze geldiğim
gözlerimin tam önünde içim ısınıyor.
eğilip okşuyorum
güzel başını
ağlıyor.

siz hiç kol kola girdiğini gördünüz mü
ağaç diplerinde açan bütün çiçeklerin
coşkuyla, sarılıp birbirine dans ettiğini
acemi adımlar gibi.

bir av kulübesinde, ateş söndü sönecek.
son kurşunlar çıkıp fişekliğimden
namluya ölüm gibi sürgün oluyor.
nasıl anlatılır bu birazdan güneş doğacak.
bir ceylanın doğuşu gibi
gözlerim parlayacak
yüreğimin tam içinde bir çiçek açıyor.
eğilip okşuyorum
namlumun ucunu
üşüyor.

siz hiç şakağınızda hissettiniz mi
kurşun kokulu demir soğukluğunu
ve gülümseyerek parmaklarınızın
tetiğe dokunduğunu.