Elden ayaktan mı düşmeliyim, beni içinize çekmemeniz için
Bu hayat soytarısının şakalarına gelmediğimi…
Yaşam savaşında tek başıma ve ona küstüğümü…
Maznun sinemi kandırarak yaşadığımı
Size anlatmak, kanıtlamak için neler yapmalıyım?
Oysa hiç bilmezdim yalana başvurmayı
Benim sizin gibi hırslarla dolu otağı yok gönlümün
Sizinle aynı safta değilim, gerekli değil tarafımca
Yamacımdan kayan topraklar köklerimi terk etti
Beni tutan yegane makam yıkılmamış birkaç fidedir
Haset denilen melun soysuz gözlerinize işlemiş
Kadınlarınızı, mallarınızı sirk eylemişsiniz
Neyler ki kader ancak böyle tekerrür eder
Ancak helak olunca akıllanır insanoğlu
Bilmem kaç tane peygamber, bilmem kaç veli geçti
Olsaydı insanın aleyhine bir kast, çok kopmuştu kıyamet
Demek ki ölüm öyle bir mevzu ki şemasıdır merhamet
Ölüm de olmasaydı kaç hayattan sonra yaşardık
Yaşadıkça da ne beklerdik bizi kabul etmeyen topraktan
Kayıt Tarihi : 30.11.2023 13:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!