Merhaba Ya da Başlangıç Şiiri - Nihal Bıkım

Hayatımın işgal edildiği zamanlardı.
Çok gözyaşı dökmüştüm yanaklarıma.
Her gün yeni bir başlangıca gebeydi aslında da;
Ama hayata bilmem kaç sıfır yenik başlamak vardı.

Yalnızlığım...
Benim olan tek gerçeğim,
Birlikte çoğaldığım yalnızlığım...
Onu da götürmeli miydi yarınlara?

Yaşama isteği yüreğimde
Geçmiş avuçlarımın içinde
- Ki kayıp gitti zamanla-
Uzandım bir merhabaya.

Çok sıfırlı bir mağlubiyet de olsa,
Güneşe yeniden uzanmak,
Umut aşılayan ışığının,
Damarlarımın arasından süzülmesine
İzin vermek,
Başlangıçtı ve bir merhabaya bakardı.

Kendimle çoğalırken,
Geçmişten arta kalanları,
Tozlu bile olmayan bilmem nerelere gömerken
-Ki izi bile kalmamışken-
Bir merhabanın sıcaklığına sığındım.i

Ve anladım ki;
Engeler zihindeymiş
Aslolan bir merhabaymış
Uzanırken gökyüzüne.