Merhaba.
Bayan.
Hemen şu arka sokakta oturduğunu duymuştum.
Çocukluğunda bu sokakta geçmiş sanırım
Nasıl olurda seni hiç görmemişim
Sizin sokağın bakkalı manavı
Delisi, akıllısı manyağı
Gezip dolaştığım arkadaşlarım
Nasıl karşılaşmamışız hayret.
Nihat ben: ben de bu sokağın eski müdavimlerindenim
Eskiden, şiir hikaye makale yazardım
Şimdilerde, yarım akıllı beş parasız avare avare dolaşırım
Eskiden gitmeyi çok düşündüm buralardan
Fakat yıllar oldu bir karış öteye gidemedim
Ama seni görmek, tanışmak güzeldi
Bu zamana kadar rastlamamak
İnsan bazen kör olur ya,
Bunu da benim körlüğüme
Say gitsin.
Sabahın olmasını beklerken
Gecenin sessizliğine vermiştim kendimi
Uzaklara gitmek
Belki,
Bir gün aç
Susuz kalsam
Zaten bana bahşedilen ömür bir kişilik
Ne bir eksik,
Ne de, fazla yaşarım
Mutluluk gözümde tütmüşken
Bahçe duvarından aşsam diyorum.
Yürüsem, koşsam
Kimin umrunda olur ki,
Elime diken, batsa
Gül, değse
Hep mutluluğa huzura, koşsam
El sallasam, görse
Gel desem, koşa koşa gelse, sarılsa
Merhaba dese.
Merhaba desem.
Diyelim ki,
Bana bahşedilen ömür bitti bitecek.
Bir merhaba demekle,
Aç gönlüm
Doyar, mıydı.
Kayıt Tarihi : 14.10.2025 13:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aynı sokağı paylaştığımıza göre,
"Merhabadan" daha ötesi
Olmalı diyorum,
Şu kısacık ömürde...
Bence de öyle
Tebrikler şiire Nihat Bey, Kardeşim...
TÜM YORUMLAR (1)