Can merhaba.
Aşkım, canım, hayat yoldaşım eşim seni inanki çok ama çok özledim.
Dün 14 Şubat sevgililer günüydü hersene sana gelirdim.Bu sene gelemedim bu günü yine sensiz gecirdim.Aşkım seni sadece bir gün değil her an her saniye içimde hissediyorum.
Sen benim için sadece bir gün hatırladığım biri değilsin sen bensin ben kendimi unutmadığım gibi seni hiç bir zaman unutmam..
Sevgilim ne olur beni yanına alsan seni cok özledim..Can kaldır artık aramızdaki perdeyidön bana ne olur dön..
Can aramızdaki ucurumlara gel bir köprü kuralım,bu köprü bizi birbirimize bağlıyan köprü.Yıkmaya kimsenin gücü yetmez, biz yıkmadıktan sonra...
Aşkım bir yağmur damlası olmayı okadar cok isterdimki o damlanın damladığı yerde,düştüğü yerde senle bütünleşsek o yağmur damlasıyla..
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
ağıt yakma gidenlerin ardından göz yaşı dökme geleneğimiz..
yürek yangınlarına başka çare bulunamamış...
Tülay hanım da yazaak bu serinliğe kavuşmak istiyor...gönlünüze sağlık...hüzünlendim ne yalan söyleyeyim...sevgilerimle...
içsel olan..böyle bir şey galiba...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta