Merdiven Çiçeği Şiiri - İrfan Ünübol

Ara sıra nazar eyledim
Bir yaz boyu
Bilmem neler çağrıştırdım size
"Binlerce çiçekten biri işte"
Dediniz belki kimileriniz

Belki kimileriniz
"Güzel bir çiçek işte"
Diye düşündünüz
Çok iyi biliyorum çok azınız
Başka derin anlamlar aradınız

Halbuki azıcık kulağınıza fısıldamıştım
Özgürlüğü, özveriyi, özgüveni
Beden dilimle.
Neler gizliydi bende
Dilim yoktu ki anlataydım

Hangi çiçeğin dili var ki.
Konuşamam ama izin verin
Sözcüklerle anlatayım.
Ben özgürlüğüm
Ben özgüvenim
Ben özveriyim
Nasıl dayanırdım
Yoksa bu şartlarda
Ben güvenim
Ben dostluğum
Ben sadakatim
Merdivenin basamağında
Bir mevsim direnmemden

Belli değil mi
Ben muhabbetim
Ben sevgiyim
Ben aşkım
Daha mı zordu
Ferhat'ın dağları delmesi
Benim burada yaşamamdan

Siz basit bir çiçek bildiniz
Belki biraz da küçümsediniz.
Kimileri hayret eder kimi şaşırır
Kimileri bu konuda derin düşünür
Umutsuzluk pes ettiren kara öcüdür
Taşta çiçek açtıran istemenin gücüdür