Gördüm ben seni ilk defa merdiven başında
Demir parmaklıklara tutunmuştu ellerin.
Bir ayağın da merdivenin beton taşında,
O gün en güzeliydin sen kırmızı güllerin.
Görünce seni işte dedim Leyla ben Mecnun
Bakıyordun sen yüzüme yağmur gibi mahzun
Baktım da gül cemaline şöyle uzun uzun,
Lale gibi aynaya düşüyordu kaküllerin.
Çağlayana dönüşür ırmaklardan gelişin,
Malihulyalı bir gökyüzü olur gülüşün.
Kınalı keklik gibi sekerek yürüyüşün,
Dillerine düşürür seni bin kat ellerin.
Bastığın merdivenin basamakları taştan
Haberin var mı bu gözlerimden akan yaştan?
O kahverengi gözlerden ah o hilal kaştan
Daha güzel kıvrılıp giden ince bellerin!
Aramızdaki o uzaklık bir kuş uçuşu,
Soğutmamalı hiç bizi zamanın geçişi.
Bir kutsal çağlayanın çağıl çağıl akışı
Gibi mutluluk verir bana senin dillerin.
Kayıt Tarihi : 28.2.2018 22:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!