Meral Yağcıoğlu Şiirleri - Şair Meral Ya ...

Belli ki karanlıkla örtülmüş doğrular
Belli ki baş tacı edilmiş tüm soysuzlar
Belli ki gerçek yok ihanet dizi,dizi
Belli ki sınırlarımda hala kan izi

Ecdadımız dan bize miras cumhuriyet

Yanımda olmasan da
Beni hiç düşünmesen de
Anıların hatırına
Ayırıp birkaç dakika
Alo der misin?
Hayır olacak cevabın

Güldünya

Güldünya; Töre cinayetine kurban gitmiş ne ilk kadın ne de son kadındı. 2004 yılında bebeğini dünyaya getirirken hastane odasında teslim etti kardeşlerine körpe canını, adı namustu bu teslimiyetin, ölmüştü insanlık bir kere Güldünya ölse ne çıkardı.Nasılsa analar doğurup yetiştiriyordu Ayşeleri, Fatmaları.

Bilemediler sevgi en büyük değer gönlünü kaptırdıysa birisine Allah’ın emriyle vermeli büyüten emek verip yetiştiren aile. Teliyle duvağıyla ayrılmalı ana ocağından bir genç kız.

Aktığında güneş deryaya damla damla
Bastırırken akşamın alaca karanlığı
Bulutlara saklanınca uyku mahmurluğunda martılar
Yaslanır ayın sisli şavkı pencereye
Benim için başlar koca bir gün
Geçiririm sırtıma siyah pelerin

İsyanlarda
Zembereği kırık saat
Yorgun düştü geceye
Aksıyor akrep.
Üşüyor,
Sus pus olmuş

Gece,
Ruhumu hareketlendirdi
Sessiz sedasız
Kimse duymadan

Gündüz,

Yalnızlığın garip hüznü
Fırtına habercisi
Kara bulutlar kadar acımasızdı
Çöktü üzerime

Yalnızlığım ve ben

Tıkanmış bir yumru
inmez soluk boğazından
yutkun, yutkun
saadet tıkanmış
dar boğaza girmiş yumru
çaresiz,uykusuz

bizim mahallede indik taksiden
gözlerimde yaş, henüz takmadığımız
yüzüklerimizi sana uzattım
avucuna bıraktım

Asılı boş duvarda
Mutluluk resmimiz
İlelebet umutsuz

Çalındı rüyamız
İki mahzun kimsesiz