Gideli çok oldu,zaman unutturdu sanma
Hala taptaze hayalin,şimdi karşımda
Bir gün bende geleceğim yanına
O güne dek bekle usanma
Tek tek açıyorum sayfalarını anılarımın
İncitmeden ,büyütmeden,sevgiyle dolu
Hüznümle gönlüm arkadaş olmuş
Yok etmişler sanki mutluluğu
Kırık dökük parça parça
Uzak çok uzakta
Hüzün sevmiş,gönül sevmiş
Kenetlenmiş kaderleri
Kıskançlık rüzgarı savurdu beni
Gönlümün en ince yerinden vurdu beni
Kapatıp gözlerimi görmesem seni
Düşüncelerim bin bir kuşkuyla yer beni
Bir alev sarar bütün benliğimi
Kör olur gözlerim yakar bedenimi
Bitti, başlamadan hikayemiz
Hayallerimde kaldı, gülücüklerin
Sevdiğimi söyleyemedim sana
Gel diyemedim.
Gelemedim
Bir şeyler tuttu, kollarımı
Bir gün bir gün daha derken
Birikti kaybettiğim yıllar
Bugün bugün derken
Geçiverdi zaman
Mevsimleri saymadım
Anılarımı yazmadım
Ümit hergün yeniden doğuyor
Gülümseyen bir bebek gibi
Ümit hergün açıyor
Taptaze çiçekler gibi
Ümit her gün parlıyor
Sıcacık bir gün gibi
Yalan söylüyor bütün fallar bütün çiçekler,
Yalan söylüyor rastladığım bütün güzeller
Ellerimi tuttuğunu sanıyorum sonra bakıyorum
Ellerimde bir tatlı sıcaklık yalnız sanıyorum.
Sevdiğimi sanıyorum ölesiye aymayacak gibi
Bakıyorum Bir mevsimlik çiçek
Siteminle yaşar kalbim
Ahın la yanar gibiyim
Hayalimde kırgın gözlerine
Bakar gibiyim
Susuyorsun biliyorum
Kalbinin sesini duyar gibiyim
Sandım ki sen suydun hayattın
Sandım ki sen hiç gecenin olmadığı bir dünya
Güneşin batmadığı bir aydınlık
Sımsıcak bir kucak
Dokunulmamış bir masumiyettin
En yanılmışı en aldanışı yaşadım
Bu gün bir daha başka,bir daha kırık, çaresizim
Seninle konuşuyorum,sen yoksun
Cansın bir manken gibi bedenim
Yürüyorum,konuşuyorum, duyğudan öte her şeyle
Uyuyorum evrene.
Seninle konuşuyorum,sen yoksun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!