Meral Bozokalfa Şiirleri - Şair Meral Bo ...

Benle başlayan bensiz bir şiirin vuruşları...

.Tüm Emekçi Gül Yürekli Öğretmenlerimize...

KöpekLer Gibi Özlemenin KusTuğu,
ZincirLenen Şehrin YangınLarına SaRıLdığı
Bir SevDa Türküsü Tutturmuş Gidiyorum GriLere …
***
Ne Sen DoLan YarınLarıma …
Ne Ben GeLim SensizLiklerin DehLizLerine …

Gitme...
Yüksünürüm
Yüreğimde bir parça bulut
Avucumda biriken kan damlacıkları
Gözpınarlarım çağlayan

İsimsiz, sorgusuz bir aşkın solgun mısraları
Tümcelerimde boğulan

Surların ihtilal geceleri
Göz kırpıyor Mezopotamya'nın ıslak güneşine
Sırtımda yüzyıldan kalma yanıklara

ATIŞMALAR-I

***Bozkırın deltasında yokluklara göğüs gelen bir öğretmenin
sözcüklerin çadırına sığınarak,yamalı sevdasıyla
yitikliğini,depreşimlerini kusmasının şiiridir bu...

İçim çekiliyor
Yoz sıcaklıklardan mabede gelişin derinliğini yaşıyorum bu ıssız gecede...
Elimde susturulmuş bir çığlık var bu gece....
Kimliksiz...figan...
*
Mabede girişin beş kapılı odasından girişin hükmünü yaşıyorum bu gece

’’YAR! İnce bir köprüydün bedenimde …
Şimdi kolsuz şarkılarımı
Gövdesiz mısralarımı sana adıyorum…’’
…
Ölü bir hasret ıskaladı bedenimi…
Bir bayram sabahına gebe saatlere dolanıyorum

Ah DELİL

Kızgın çölde yağız atım
Umudum sol köşesi
Sevdamın çıbanı
Gözümün elifi

***
En Kısa DöRTLükTe Seni Nasıl AnLaTaBiLiRim Acaba?
ELLerim ŞakakLarımda TiTriYorum …
Beynim HücreLerim Donmuş …
DüŞünüYorum
DüşLüYorum..