Menzilimde Yürüyorum Şiiri - Hasan Arpaci

Bazen çıkıp gök yüzüne,
Yer yüzüne bakıyorum.
Desem bile inanmayın,
Menzilim de yürüyorum.

Ruhum beni alıp gider,
Aklım ondan daha beter,
Kalbim şaşıp arşa değer,
Durup durup söylüyorum.

Poyraz vurmuş yaprak gibi,
Ona aşık toprak gibi,
Susayınca solmak gibi,
Yana döne gidiyorum.

Bu dünyanın dillerini,
Koku vermez güllerini,
Anlaşılmaz hallerini,
Göre göre çöküyorum.

Madde gizli ruhta şifre,
Akıl hızlı hız deşifre,
Rakam geldi çok’tan bire,
Adım adım bitiyorum.

Hasan hadi kırklar bile,
Gidiyorlar bir menzile,
Yaradan dan murat dile,
Diye diye göçüyorum.

2018,Üsküdar