Menzilimde Sen Şiiri - Tuğra Köse

İstanbul'a çöken sis gibiydi, karanlık, kabuslu, sensiz gecelerim.
Teninin sıcaklığında aradım kokunu, yar diye adını hecelerim.
Sana ulaşmak, elini tutmak, tertemiz alnını öpmek için çabalarım.
Çok geç te olsa maksadım belli. Sana kavuşmak için yaşıyorum.

Sesini duysam titrer nefesim, konuşamam ki, tutulur nutkum.
Gözlerine baksam şen olur dünyam, her yer cennet, açılır ufkum.
Sevdana sahip çıkamadım affet, ellerini bırakmaktı suçum.
Uzun bir yoldayım, menzilim de sen, ulaşmak için yaşıyorum.