Menzil Şiiri - Necat Necdet Demircan

Enlem ve boylamından bihabersen insan kalbinin
Paşa gönlünün şimaline göre esiyordur mutlaka pusulanda sözlerin
İşte kör olası hırsının öteki yüzüdür;
Nihayetinde ulaşacağın en son menzilin…

Her gün başka bir keşkeyle
seni güne uyandıran ruhunun
sesini içten içe dinlemelisin,
Kendini mutlu etmeye
bir türlü zaman ayıramadığın için de
en çok kendinden defalarca özür dilemelisin...

Kaldırıp başını
bakma gökyüzünün usulcacık ağlayan gözlerine
açıp umudunun cimri ellerini,
göster tümüyle kâinata bencilliğini,
ahlar vahlar arasında yitirdiğini asıl menzilini...

Bekle boşu boşuna
ve dur kendinle amansız bir raksa,
harcadın sana tahsis edilen zamanı umarsızca
koyu kıvamlı sis mevsimi çöktüğünde
her şeyinle yalvarsan da
Kusura bakma!
Çoban Yıldızı yol tarifi vermez,
Öyle önüne gelen her vefasıza…