Menzil Şiiri - Necati Karaman

Dehrin hengamına düşme
Gönlünü aşk ufkuna aç
Varmak istersen menzile
Kibirliden cahilden kaç

Resul haktan bir atadır
Rehberimiz mustafadır
Aşkı gönüle safadır
Onu eyle başına taç

Gönülde arzular bitmez
Her giden menzili bilmez
Rehbersiz yola gidilmez
Beşer mürsellere mühtaç

Ver gönlünü gül resule
Haktan gelen sesi dinle
Arz sema döner seninle
Kalpteki ufukları aç