“Çatır Çatır.. “ Hayır, Dış Âlem’de değil… Kırsal Kendi Suqûneti’nde, Metropoller’de Şehr’in Kendine Has Hayat Senfoni’si… Okul Bahçeleri’nde Çocuk Sesler’i, Ağaçlar’da Kuş Cıvıltılar’ı.. Bu “Çatır çatır” Sesler Dışar’da değil, içimde, ta Derinliklerim’de… Kırılmış nice Fay Hatlarım… Nice Artcı Depremler’in Sesler’i.. Ben duyuyorum sâdece… Bir Hece Taşı Önü’nde “Dua’ya kalmış Avuçlar” Topluyor Mezar Sesleri’ni, Kulaklarım’la değil, Ellerim’le duyuyorum. Omurgam Ayak’ta belki, çatırdayan Rûhum… Kanım’dan, Canım’dan, Hısmım’dan Hasmım’a Ayak’ta durabileceğim bir Rûh Desdeği… Hece Taşları Önünde iç döküyor İnsanlar, kimi Taze Cenazesi’ni vermiş Toprağa, kimi Hece Taşları’nda açılan bir Meta Dünya’ya dalıyor.. İçimde yıkılan Gökkubbem, Çatır çatır…. “İşâret istiyordun” diyor içimdeki Ses, Bir Remz” Dualarım’a bir İşâret… Qurrete Ayn bir Sabah Göz kırpıyor, çatırdayan Yerlerim’e dokunuyor bir El.. Ağlıyorum… Wizrim’e bir Kuş dokunuyor Kanatları’yla, bir Kuş konuşuyor içimde… Çadırdayan Sesler dağılıyor, bir İnşirâh yayılıyor Varlığım’a içirilen.. Mihrab’dan çıkabilirim artık, Âl-i İbrâhim’e Salat edecek Rabb, Bereketler saçacak Toprağa.. Hece Taşları’nda donuyor Remz, Rumuzlar’da sırlanıyor İlâmlar..”
“Çatır Çatır.. “
Hayır, Dış Âlem’de değil…
Kırsal Kendi Suqûneti’nde,
Tamamını Oku
eğer şiir olsaydı:
Çatır çatır yankılanır içimde,
Ne dış âlemde, ne metropollerde,
Kendi içimde bir senfoni bu,
Okul bahçelerinde çocuk kahkahası,
Ağaç dallarında kuş cıvıltısı,
Ama bu sesler dışarda değil,
Ta derinliklerimde yankılanır.
Kırılmış fay hatlarım,
Artçı depremlerle dolu ruhum,
Sadece ben duyuyorum bu sesi,
Bir hece taşı önünde avuçlarımda dua,
Mezarın sessizliğini ellerimle hissediyorum.
Omurgam ayakta belki,
Ama ruhum çatırdıyor sessizce.
Kanımdan, canımdan bir destek arıyorum,
Hece taşları önünde insanlar döker içlerini,
Kimi taze cenazesini toprağa verir,
Kimi başka bir âleme dalar hayalleriyle.
İçimde yıkılan gökkubbe,
Çatır çatır yankılanır her zerremde.
"İşaret istiyordun," der içimde bir ses,
Dualarıma bir remz, bir işaret.
Bir sabah göz kırpar bana,
Dokunur çatırdayan yerlerime bir el.
Ağlarım sessizce, bir kuş dokunur kanadıyla,
İçimde konuşur o kuş;
Çatırdayan sesler dağılır bir anda,
Bir inşirah yayılır varlığıma.
Mihrabdan çıkabilirim artık,
Âl-i İbrahim’e salât edecek Rabbim,
Bereketler saçar toprağa.
Hece taşlarında donan remzler,
Rumuzlarda sırlanır ilâmlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta