Mensubiyet Hissi Şiiri - Gültekin Toga

Hicran kaynağının gözesi gözüm
Alemin çağlayan dediği benim…
Gurbet ocağından alevli közüm
Kahırın iştahla yediği benim…

Farkındayım faziletin,rezilin
Çırpınan kalbiyim özde güzelin
Cennet mekan Sultan Necip Fazıl´ın
Surlarda açtığı gediği benim..,

Kaç kez harmanlandı geçen yıllarım
Burcu burcu Serdengeçti güllerim
Karakoç´un eteğinde ellerim
Meleyen kuzusu, gıdiği benim

Taciri olmadım tarih satmanın
Hele tersyüz edip yalan katmanın
İstiklal harbinde kara Fatma´nn
Bulgur taşıdığı kodiği benim

Allah´ımdan başka yoktur ilahım
Gardaş bildiğime dönmez silahım
Yezit tahakküme yok eyvallahım
Hasan,Hüseyin´in yedeği benim..

Zuhuru sancılı çile hilalin
Taşınması başa bela helalin
Göksüne taş yağan siyah Bilal´in
Ehad diyen dili, dudağı benim

Şikayet taşıyan her ahıma yuh
Tövbe etmediğim günahıma yuh
Bıçağı öpmezsem ervahıma yuh
İbrahimin Hakka adağı benim..

Kara çalsalar da ak niyetine
Ar değil Rızayı Hakk niyetine
Gönül fatihinin ok niyetine
Gülle doldurduğu sadağı benim

İrade kalemdir ömürde sayfa
Doğum sancısını değişmem keyfe
Kıtmir değilsem de Ashab-ı Kehf´e
Çağ Erenlerinin kudıği benim

Yanar durur sol yanımın çırası
Hakkaniyet ta Habil´in mirası
Sözüm haklılara hurma şırası
Zulme fevaranın odağı benim..

Hal ehli olanın sevmesi başka
Onlar ki çilede kurulur köşke
Yanmaya sebilim böylesi aşka
Pervaneler gibi sadığı benim

Sentezi meyvesi gamın acının
Şahidi var mı ki bitmez gecenin
Ezelden Ebede Hakk ağacının
Kestikce yeşeren budağı benim

Bu ummanda bir kum bile değilim
Lakin böyle gönlümdeki eğilim