Menfaat Düşkünleri Şiiri - Mehmet Postallı

İnsanın bir duruşu, bir dâvası olur ki;
Çığ düşse üzerine, ölür de kopup gitmez.
En hafif bir rüzgârda girecek yer arar ki;
Menfaat düşkünleri dâva gayreti gütmez.

Bunlar bilye gibidir, yuvarlanır her yöne
Ne onur var, ne vefa, ne de bakarlar düne
Vatan yansa, yıkılsa, düşer kendi derdine;
Denizde kum biter de bu çıkarcılar bitmez.

Tek bir hesapları var, illaki ben olayım
Başkasına hak vermez, tek ben murat alayım
Eğer ben olmaz isem, tüm bağları yolayım;
Düşmanla bir olmak mı, onlar için farketmez.

Ot desen, otlar bile bir hayvana yem olur,
İçlerinden bazısı hastalara em olur.
Adları lâzım değil, söylesem de zem olur
Arif olanlar anlar, olmayanlar hissetmez.

Hırsları ve kinleri ar damarını yırtmış,
Gözlerini karartmış, akıllarını örtmüş.
Bunlarda ki hastalık iflah olmaz bir dertmiş;
Ne ölüm, ne de hesap ibret olmaya yetmez.

Mehmet Postallı / 2022