Altmışında aşk, safiyeti biliyor
Ve şerh edebiliyor onu,
Ama safiyet olamıyor,
Safiyetin kendisi olamıyor.
Aşk mı, ayak izi mi, aşkın?
Bir çiçek, bu, bir çiçek, meneviş rengi,
Göğe yakın dik başlı kayaların
Gölgesinde açıyor;
Hem ölüm korkusuna benziyor,
Hem ölümün çaresine benziyor.
Kayıt Tarihi : 1.11.2016 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!