Menenjit Şiiri - Hamit Saraç

Doğdum.
Yaradan'a şükür kul doğdum.
Aileme lütuf oğul doğdum.

Sütünü emdiğim anamın,
Kanını taşıdığım babamın,
Ümidi,hülyası, canı oldum.

Sevdiler,sevindim.
Üzdüler,üzüldüm.
Aileme ve çevreme
Solmayan bir güldüm.

Sonra;
Yıllar değil,günler aylar sonra
Acılar sardı her yanımı,
Bir Dr.amca dindirdi acımı.

Yokluk işte; Acılar yine buldu beni.
Doktor amcayla etti beni gel-git.
Derdimin adıymış meğer menenjit.

Gören gözlerimle;
İçemedim,yiyemedim,giyemedim.
Dünyaya gördüğüm dünyam diyemedim.

Nihayet devletlime acı bir anıyım.
İç dünyamdaki ana ve babamın,
Gözleri görmez sevilen Numan'ıyım.

1992- Niksar