Menemen Şiiri - Akın Korkmaz

Annem ara sıra menemen yapar
Tabak gözümün önünde büyür de büyür
Menemeni sevmediğimden değil
Menemen beni Menemen’e götürür

Kendimi Ege dolaylarında bulurum
Sonra gözümün önüne Kubilay gelir
Hani o öğretmen şehit asteğmen
Yediğim lokmalar boğazıma düğümlenir

Ona da menemen yapar mıydı anası?
Aklının ucundan geçer miydi hiç
Bu topraklardan böyle hainler çıkacağı
Çileli eller son kez okşayabildi mi?
Kana bulanmış o mücevher başı

Menemende lokma oldu Kubilay
Yobaz kâfirlerin karanlık sofrasına
Yurdumun semalarında sanki bir ay
Aydınlık yüzlü çocuklarımız için
Şehidim yattığı yerden ışıklar saçar