Menem (2) Şiiri - Özcan Kurt

Dinle canlar ben neydim de değilim,
Düşünmeyen sade görür süretim,
Can gözü ile tanrıdan siretim,
Bezm-i elest DUYDUĞUN hitap menem.

Faş ettikce Nesimi'yem yüzüldüm
Nuh ile çok gemilerde gezindim,
Musa ile bir deliğe süzüldüm,
Abdal ben, ÇEKİLDİĞİN ahşap menem.

Kuyumcunun çekiciyem tıklarım,
Portre menem notaları mıhlarım,
Hiçim lakin evrenleri saklarım,
Kıble ben DOĞRULDUĞUN mihrap menem.

İdris nebi makasıyam donların,
Yunus oldum şırıldayan  dolabın,
Kaptan kaba dertli dertli akarım,
Sual ben, ARADIĞIN cevap menem..

Buralarda olmaz benim pazarım,
Ayna tutar, güller tartıp  satarım,
Süretimi hallaç edip atarım,
Kadehine DOLDUĞUN şarap menem.

Özvecan'ım belli değil  mezarım,
Engin çukur kendim ölçer kazarım,
Testilerden al kırmızı sızarım,
Kalem ben OKUDUĞUN  kitap menem..