Menekşeler Altında

Usulca eğil saçlarımı okşayarak, dokun bana,
Çöl sıcaklığı sevmelerim var benim,
İstersen dokunma kalbime,
Sakın ha yanar ellerin,
Bir yıldızlı geceyi bitirdim seninle,
Güneş busesi güllerde elinde,
İstanbul’u alıp menekşeler altında demlemek,
Bir ihtirası yudumlamak,
Bardağı kırıp gitmek geliyor bu iklimlerden,
Ama sen! İşte o an duruyorum ve güllere ağlıyorum.
Dağıt saçlarımı ey rüzgâr, bende fırtınalar var,
Sen ne yaparsın ki bana?
Yapacağını yapmış o zalim yıllar.
Bir kini öldüremedim, bir de seni,
İklimlerin ayazları ve verilen sözler,
Bırakamadığım nefesim, soluğum ve sesin,
Gözlerini de arıyorum hani,
Ve bir İstanbul akşamında,
Menekşeler altında seni demliyorum.