Menekşe Gülay Şiirleri - Şair Menekşe Gülay

çeşmeden su gelir güldür güldür
doldurmazsan küpünü olur sefil.
sabahları doğan güneş
girmek ister eve
perde kapalıysa ışınlar nasıl dolsun
yüreğe.

Savrulur toprak, rüzgarın etkisiyle.
Ben de koşarak geldim bak sevgine.
Yüklenir yağmurlar bulutlara şimşeklerde.
Ben de yağmur gibi aktım sana, kalbine.

Seni bitmeyen gecelerimde sevdim.

Bir sebepti seninle hayata yeniden doğuşum. Yalnızca gözlerin değmişti gözlerime.
Oysa sıkıca sarılmak istemiştim sana. Hep ben de kalmalıydın ömrümce. Öpüşlerinle
geçmeliydi hayat. Özlemlerin olmamalıydı yaralı yüreğimde. Sevdan okyanus gibi yayılmalıydı bedenime. Sevişmelerimizle süslemeliydik geceleri. Sabahlarımıza güneş aşkla doğmalıydı.

Sevda denizine seninle ilk defa kulaç atıyordum. Soğuk sular sarıyordu bedenlerimizi. Ipıslak oluyorduk ikimizde. Sarhoş misali sarılıyorduk birbirimize. Aşk yine bendeydi yine kalemimden damlıyordu. Güneş ışınları ilk defa bu kadar çok yakmıştı yüreğimi.
Bulutlar akın akın geçiyordu gökyüzünden. Sanki sarmaş dolaştı bizim gibi. Hayatıma anlam katan sendin. Yüreğime akar gibi bakan gözlerin. Sevdayı ateşliyordu sanki.

Kağıt bir tarafta kalem bir tarafta,
Dağıtmışım kendimi bu sefil akşamda,
Özlemin yerleşmiş çıkmayan sabahlara,
Düşüncelerim yoğunlaşmış içimde sana,
Aşkın bir başka vuruyor sol yanıma,
Delip delip geçiyor yanıyorum sevdanla,

Ara bulursun mutluluğu diyorlar
Kolay mı aramak kolay mı bulmak
Yürek soğuduysa buz tuttuysa
Sevgi yaşar mı gönülde aşkla.

Yüzüm gülse içim zehir
Yüreğim hüznün işgalinde
sevmek emekmiş geç anladım
vazgeçmemekmiş sevmekten... sevdiğinden
Sevmek fedakarlık, tek taraflı aşk oyunu
Yüreğin yansa hissettirmeyeceksin

Seninle olmayı düşündüm her zaman... Tüm zamanımı senin doldurmanı isterdim. Özlemler girmemeliydi hayatıma. Sevgi yoğunluğunu seninle yaşamalıydım İstanbulumda.

Menekşeler çiçek açtığında yoktun. Karlar yağdığında da. Gizlendiğin köşelerde ise seni bulamadım. Sevda bu kadar ucuz muydu. Aşkı mı ne kadar da kolay harcadın

Bir ateştin yaktın gecelerimi. Toza, dumana karıştı seninle İstanbul. Biten bir sevda daha eklendi koca şehre. Ağladı martılar arkandan, umurunda olmadı. Sisler çöktü kaldırımlara... Görünmeyen bir bulut oldun yağdın hep gözyaşlarıma.

Çiçekleri açtırdı yüzün güldüğünde,
Ruhumda ki neşe arttı sevdiğimde,
Ya gözlerin, gözlerine dediğinde,
Beni kendimde unutturdu sevgili,
Bir sen varsın ellerimden tutan,
Bir sen varsın dostsun aşksın,

Senli olmayan günlere daldım bu gece
Sevdandan yoksun yalnızım bu gece
Yıldızlar kaydı avuçlarımdan bir bir
Hayalinin peşinden koştum bu gece.

bir denize baktım bir de sana.
ikiniz de eşsizdiniz karşımda.
ikinizin de güzelliği bir başka.
deniz gibi dalgalar yarattın içimde.
sürükleniyorum düşüncelerimle
nereye.