Karanfil havâlı, gül boynu bükük,
Yalnızlık duygusu verdi menekşe.
Çiğdem dağda yalnız, dağ kırık dökük,
Dağları yerlere serdi menekşe.
Meraktır içimde türlü çiçekler,
Her biri hüznüme bir hüzün ekler,
Her hüznümü başka bir çiçek bekler...
Yine de gönlümün derdi menekşe.
Benim gönlüm kaç zamandır kır oldu,
Çiçeği menekşe, rengi mor oldu,
Menekşe hasreti sönmez kor oldu,
Ne diye gönüle girdi menekşe?
Kayıt Tarihi : 19.12.2006 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair şiirine farklı bakış açıları yansıtandır. Kimi zaman güle boyun eğdiren, kimi zaman karanfili mağrur yapan, menekşeye dağları devirtendir.
Şair, bilineni bilen lakin bilinenin aksini de hayal edendir.
Şair gizli sırları merak edendir.
Şair üç boyutlu düşünebilendir.
Şekil hatası olmayan, insanı farklı bir atmosferde düşünmeye sevk eden, “menekşe” şiirini günün şiir yapan seçki kuruluna teşekkür ediyorum.
Değerli hocam İsmail Adil Şahin'i de kutluyorum
Selam sevgi ve saygılarımla
10 puan bu siire :))
cok guzel ve keyifle okudum...
boylece menekse takdire mazhar oldu
sair ahde vefa duydu
kiymeti artti askin...
Bu siir bana capkin bir beyefedinin sevgililerine yakistirdigi cicek isimleriyle andigini ve menekse hanimida unutamadigini cagristirdi :) ustelik '//Meraktir icimde turlu cicekler '// dizeside menekseye aslinda sadakat duymayacagini gosterdi ki halime sukrettim :)) Tanrim bu erkeklerden korunalim please...
ciceklerde ne fitratlarina ne literature uygun kulanilmamis ayrica yani Kemal Ispir yine hakli...hecesinide ulasilmaz bir marifet bulmuyorum kendimce...
hani 4 Nisan ya bugun,ilk bahar,bunun hatirina bu sayfaya gelmistir diye dusunuyorum...
Haklısın.
Sustum.
TÜM YORUMLAR (35)