Bir Masal mı Aşkımız

Yıktım yaptıklarımı, yazdıklarımı sildim
Kimse sevmez sanmıştım, hem sevdim, hem sevildim
Sevmemek karanlıktı ışıklar sundu bana
Ne sevdasız olurdum, ne sevdaya ehildim
Başıma gelen şeyler isteyerek olmadı
Bir aşkın gözyaşına hazırlanmış mendildim
Ben güçlü olmalıydım o zaten çok güzeldi
Ne çare türap oldum, yoksa çok mu gâfildim?
Hiçbir güç yetişemez güzelliğin gücüne
Köle oldum bu güce, bu sebeple asildim.
Güzeli seçer gözler, iyiyi bilir akıl
Neden beni seçti o, yoksa ben mi seçildim
Nefse yenik düşenin, çok zormuş geleceği
Zoru seçmek kolaydı, ben kendime kefildim
Ölmek üzreydi ruhum, arşa çıkardı âhım
Ötelerden bir yerden bir can geldi dirildim.
Canım dedim yetmedi, canımın da canıydı
O parlayan güneşti, ben cılız bir kandildim
O ben oldu, ben de o, ya da ruhumuz birdi
Benliğim uçtu gitti, ben artık ben değildim.
Lacivert bir denize yol alan ırmak gibi
Çağlayıp aktı ruhum, ne Fırat, ne de Nil’dim.
Yetmeyen lisanımla, anlatmaya yeltendim
Yazılmaz yaşanırmış, döndüm hâlime güldüm.
Almayı öğrenmedim, vermek mizacım oldu,
Sanki adanmış kuldum, Hak yoluna sebildim.
Bir şeyler dirilirken, ölüyordu bir şeyler
Olsa da bir cinayet ne Habil, ne Kabil’dim
Düşünürken birini kalbim çarpıyor, dedim
O sevdadır, dediler, ne anladım ne bildim.
Bir güzele yanmışım, aşkı oyun sanmışım
Nasıl da aldanmışım, demek ki ben cahildim.
Gözlerinin ışığı gözlerime yansıdı
O buldu gerçeğini, ben verilmiş mehildim.
Sevgim sırrımdır benim, saklanırım,saklarım
Bir İsmim İsmail’se diğeri de Âdil’di.
Sevmek onun işidir o sever kullarını
Şimdi anlıyorum ki ben sadece vekildim.
Yıktım yaptıklarımı yazdıklarımı sildim
Onlardan kalan varsa tekrar yıkmaya geldim
03/05/2007

İsmail Âdil ŞAHİN