Mendilci Çocuk Şiiri - Ferhat Göktürk

Ben mendilci çocuğum abi
Hayellerim mendil paketinde
Belki ekmek, belki bir elbise
Ben mendilci çocuğum
Bana yasak büyük hayaller
En çok bi bisiklet belki
Yada aç kalmadan geçen bir gün

Ben hep o ışıklardayım
Elimde üç beş mendil
Ve hep aynı perişanlık
Kavga hergün hayatla
Zaten doğarken kanlı doğmuşum kaderle
Ama bir gün alacağım öcümü

Senin oğlunun hayelleri varmı abi
Hani doktor olmak gibi
Benmi?
Kader neye izin verirse
Ben mendilci çocuğum
Hayata mendillerle asılı

Benim hayellerimde kağıttan
Tıpkı mendiller gibi
Kibrit yakmasada onları
Kara kader yakmış abi