M E N Dİ L K AP M A C A
Biz çocukken ;
Çok tatlı oyunlarımız vardı.
Yağ satarım , bal satarım,
Birdirbir,beş taş,çelik çomak
Ah o günler !!!
Kim istemez ki
Tekrar çocuk olmak.
Seksek ,saklambaç,kör ebe.
Süt dişli ağızlardan dökülürdü,
Her köşe başından çığlıklar
Sobe sobe sobe.
Duygular masumdu ,
Bakışlar ürkek serçe.
Biliyormusun ?
Ne güzel beyaz ellerin vardı senin.
Hele o kınalı parmakların.
Sanki mumdan yaratılmış
İki kadife pençe.
Onüçünden kıdem alınca
Kanat çırptı rüzgarına
İçimdeki atmaca.
Ve...
Sana dokunabilmenin
İlk bahanesiydi ,
Mendil kapmaca.
Arif Vefik ÇINAR
12.01.2024 Bünyan/KAYSERİ
Kayıt Tarihi : 12.1.2024 19:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirinizi beğenerek okudum tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (1)