Mendil Bağlamadın Yıldızlara

Sen aklıma gelince,
Acıtır beynimi soru işaretinin kancası
Yakar içimi hiç bitmeyen ihanetin
Adak gibi harcadın ya adanmış hayatları
Sanma ki yıktın inançları
Sanma ki ihanetin yanına kar kalacak

Ne yazık!
Seninle aynı zamanın içindeydik…
Omzumda omzun yoktu kavgalarda
Sin sin ateşinde hangi deliğe sinmiştin kim bilir?
Karanlığını yakmadın ki, ortak ateşimizde
Aydınlığa bir odun atmadın…

Sen Boztepe’ye de çıkmadın kim bilir?
Sırt üstü uzanıp gecenin çakal sesinde
Korkularını, açtığımız toprağa gömmedin
Çimen kokulu düşler kurmadın dostlarınla,
Gül dikenliydi sana,dağlar hep dumanlı…
Kendi karanlığında körebeydin durmaksızın
Çözmedin gözlerindeki mendili
Çözüp de, kayan yıldızlara bağlamadın…

Yıllar sonra soru işareti deyince;
Yine sen geliyorsun aklıma…
Beynimi acıtsa da soru işaretinin kancası
Biz, kendi yarattığımız aydınlıkta yürüyoruz...
Çakal sürüsü karanlığına aldırmadan…