Mendil Şiiri - Mehmet Çoban

Girdabın düşüne girdim düşüncede
Düşünceyi düşündüm girdabın içinde
Dön dolaş, fikirler hep aynı yerde

Daire oldum bir çemberin merkezine
Döndüm dolaştım tekerlemecesine
Aldım verdim her şeyi fikrime, fikrine

Kalemsiz yazdım aklımı bu gece
İstemeden dökülüverdi dilimden hece
Söyledim ortalığa dinleyenler için bilmece

Çeşit çeşit fikirler edindim geleceğe
İnancımla ördüm diye doldurdum yüreğe
Haykırdım ulu orta, salındım mertliğe

Sende beni, bende seni görsem de
Bir yer olmadıktan sonra kalbimde
Ne yayar ki sevgin geziniyorsa dilimde?

Çaresizlere çare olmak ıslak zeminde
Kayarken, kaydırılırken değilse elin elimde
Neye yarar ki, birlik geziniyorsa dilimde?

Kırmızı başlıklı kuş öterken tepemde
Bir namlunun ucunda göz tetik elinde
Ne yarar ki, barış geziniyorsa dilimde?

Karanlıkta düş kurdum aydınlığa çıkayım diye
Aydınlıkta çukurlar kuruldu özgürlük niyetine
Bir kelime uydurdum kendime, yarın olsun diye

Yarına ulaşmak, göndermek değil mi bugünü düne?
Dünde kalan neyim varsa, tekerledim özgeçmiş diye
Bir anıya noktaladım, karaladım ismimi benlik niyetine

Yaprak yeşillendi, sarardı, düştü yollara süpürün diye
Çöpçülerden medet aradım anılarımı bulsunlar diye
Bana kirli bir mendil sundular gülerek geçmişten hediye

17.01.2012 - İzmir