Sen herhangi birisi değilsin,
Sen benim en büyük değerimsin.
Sen benim canımsın, bir tanemsin,
Bu dünyadaki tek sevdiğimsin.
Mavi boncuğum sen bana bakma,
Sen insani duygunu kaybettin,
Her gün saçlarımı yolup çektin.
Evden barktan soğuttun ruhumu,
İnan ki beni sen deli ettin.
Artık dönemem sevgilim sana,
Öğlen yemek yerken, aklıma gelirdin
Bir lokma ekmeği, sensiz zor yutardım
Sen bana, yaşama arzusu verirdin
Gün boyu, ne pembe hayaller kurardım
Her akşam eve, koşaraktan gelirdim
Her gün, o resminin karşısında durdum
Usulca dokundum, süt beyaz özüne
Ardından senli, pembemsi düşler kurdum
Baygın baygın bakarak, güzel yüzüne
Her gece rüyalarımda, seni gördüm
Senin de vücudun çok terlemiş
Senin de duyguların esnemiş
Halinden bellidir beyaz gülüm
Gönlün yangın yerine benzemiş
Gel de şu köşeyi savuşalım
Bu kalp nabızım, istem dışı fırladı
Dalgalı saçlarını, ıslak görünce
Nefesim kesildi, ciğerim hırladı
Sen bana gülümseyerek, göz edince
Mavi lalem seni çok özlerim
Hep yaşlarla dolar şu gözlerim
Ben senden ayrıldım ayrılalı
Bu sevdamı içime gizlerim
Sen boz kırlarda biten, yaz çiçeğisin
Sana sahip çıkar, yüksek yüksek dağlar
Başları simsiyah, dumanlı olsa da
Sen bir koklamalık, güzel aşk çiçeğisin
Çevrende, umutla dolaşır rüzgarlar
Unutamadım senin tadını,
Her an şu dilim söyler adını.
Aşkından gözlerim görmez oldu,
Ne uzakları ne de yakını…
Sevgilim aklım fikrim hep sende,
Ah neyleyeyim, ah neyleyeyim,
Şu derdimi nasıl söyleyeyim?
Canım öpücük ister mavişim,
Şimdi senden nasıl isteyeyim?
Evinin önünde geziyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!