Bu deli başım yine, neden dönüyor
Güneşe sevdalı, sersem dünya gibi
Durduk yerde, içim neden kavruluyor
Neden yanıyorum ben, cehennem gibi
Gözlerim ap açık, bu karanlık niye
Bal arısı, sevdiği çiçeğe konar
Sende gel canisi, benim gönlüme kon
Kon da şu ömrümce, bir kere gülmeyen
Benim yaralı, bahtsız gönlümü onar
Bakarsın ben sana, olurum bugün yar
Bizim komşularla, sana haber saldım
Senden cevap gelmeyince, dondum kaldım
Gözlerim karardı, sonum geldi sandım
Bir taşın başına, oturup ağladım
Neden yıktın bir tanem tahtımı
Söyle; hatamı, kabahatimi
Şimdi ben nasıl değiştiririm
Kararan şu talihsiz bahtımı
Gülmez artık hüzünden şu yüzüm
Sessizce bu ellerimden, kayıp gittin
En son seni gördüm, bulanık derede
Hangi yeşil bağda, çiçek olup bittin
Söyle menekşem, yaşıyorsun nerede
Nasıl kalınca, perde inmiş gözüme
Sen beni terk edip, uzağa gideli
Gel de bir bak, değişen bahtsız yüzüme
Anla nasıl yaşıyorum ben, çileli
Hiç yürekten affın yok mu, iki gözüm
Sen yoksan, dünyada ki her şey değersiz
Yokluğunda oluyor, her yer karanlık
Sen yoksan oluyor, bu ruhum neşesiz
Sensiz seyran yeri olmuyor, samanlık
Ah şimdi sen, benim hayatımda olsan
Bu tez canlı gönlüm, pek istekli Kader
Seninle bu gece, barda eğlenmeye
Bir gülüşün, tebessümün bile yeter
Bu ruhumu, bedenimi mest etmeye
Yok bende kıvırcık saçlım, yalan dolan
Kanacaksan, el alemin yalanına
Geleceksen, şu feleğin oyununa
Yaklaştırmayacaksan beni, yanına
Neden olacaksan, gönül sorununa
Bundan sonra hiç bir yerde, hiç bir zaman
Tatlı belalım, seni gördüğüm zaman
Canlanır bu gözümde, kötü anılar
Bakınca gözüne, derim aman aman
O an durur, bütün değerli zamanlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!