Büyülenince, gözlerinin renginden
Hayalın sürükledi beni, peşinden
Bir yudum almayı başardı, sevginden
Anlıyor benim bu kalbim, aşk işinden
Bakışların, bana güzel baktı diye
Gözlerin neden sevgiyle bakmaz,
Yüzün neden gülücükler atmaz?
Sevmek için yaratılmadın mı?
Gönül ırmakların neden akmaz?
Yanıma uzanıp da yatmazsın,
Seni niye, taparak sevdim böyle
Bu hayatım oldu, tam bir bilmece
Yaşanmışlıklar var, nihayet diye
Son kez yasını tuttum ben, dün gece
Bir daha gönlüm, aşka tutulur mu
Gördün de elini uzatmadın
Gönlümde hiç heves bırakmadın
Heyecanım kalmadı mavişim
Bana başka bir yol bırakmadın
Gülüm, yıllarım tükenip bitti
Hayalsiz, düşsüz bıraktın beni,
Böyle vefasız bilmezdim seni.
Umutsuz yarınsız yaşıyorum,
Neden üzersin bu sevgilini?
Ne gelip de elimi alırsın
Hayata sarılıp tutunmama
Bu ömrü seninle yaşamama
Vermiyor kader izin güzelim
Sen izin ver sana tutulmama
Mahkum etmek ister yalnızlığa
Bugün yine gündüz bitti, akşam oldu
Karamsar bir gün daha, kaldı geride
Üzüntüden, bu rengi ruhsârım soldu
Hala bana küs müsün, inat Feride
Yanımdan geçerken bile, tanımadın
Biz deliler gibi sevmedik mi?
Birbirimize söz vermedik mi?
Kıvırcık saçlım bu sevgi, bu aşk,
Bir ömür sürecek demedik mi?
Şimdi sözünden neden cayarsın?
Sohbete gel bana , kınalı bebeğim
Karanlık çöküp, el ayak çekilince
Dünya tatlısı sesini, duymayınca
Issız gece yapıyor, bana işkence
Tutmanı istemiyorum, ilelebet
Ayakta durmaya, dermanım kalmadı
Uykum geldi, bu kirpiklerim düşüyor
Beyaz bayrak çekmeme, gerek kalmadı
Ruhum soğuk geceye, teslim oluyor
Burada herkes, sevdiğine kavuştu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!