Mendeburlar Şiiri - Midayet Kara

Ben millete yazdım söyledim, kaç kere
Ülkemde onca zaman, geçti boş yere
Her yer heslerle doldu, kalmadı dere
Milletini göremez, bu mendeburlar

Dünkü düşmana, bugün serdiler halı
Düşünmez ne olacak, milletin hali
Elinden alıyorlar, tapulu malı
Milletini göremez, bu mendeburlar

Tek benim der, söz geçiremez tabana
Muhtaç oldu gariban, yaz kış kabana
Milletinden götürdün, verdin yabana
Milletini göremez, bu mendeburlar

Ben ne yapıyorum diye, sor babana
Çiftçi muhtaç kaldı, tırmıkla sabana
Sorunlarımız arttı, döndü çıbana
Milletini göremez, bu mendeburlar

Cumhuriyeti yıkmak, bütün dertleri
Canla kanla kurdu, ülkemin fertleri
Bir göreve atamaz, dürüst mertleri
Milletini göremez, bu mendeburlar

Yolsuzlukları bir bir, taktı seriye
Yüz sene ülkemi, götürdü geriye
Öğretim yok oldu, suç çıktı veliye
Milletini göremez, bu mendeburlar

Nedendir bilinmez, gereksiz bu korku
Her şeyi silip aldı, kalmadı tortu
Birgün görürler elbet, onlarda morgu
Milletini göremez, bu mendeburlar

Yalpalayıp dururken, kaydı şakulü
Sanki ülkenin malı, ona tapulu
Yakında patlayacak, onun ampulü
Milletini göremez, bu mendeburlar

Harama el uzanan, elleri naçar
Diktiği gül yerinde, dikenler açar
Zor kapıya dayandı, tutun ki kaçar
Milletini göremez, bu mendeburlar
(1449) Şubat 2022