Men bağ-ı iremin eşsiz gülüyem
Sevda bahçesinin can bülbülüyem
Manen dirilmişim nefsen ölüyem
Gönül güllerini dermeye geldim
Men dostun irem bağından kopmuşam
Bir kara sevdaya tutulmuşam
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
