Memur, açtı maaş cebinde yoktu, Bakkal,Manav kasaba borçları çoktu, Böyle yaşamaktan çanından bıktı Kafayı üşütüp,yollara düştük… Kimisi sendika der,kimisi para, Borç bulamak inan yürekte yara, Yaşamaktan bıktı girmişti zora.. Üzüntüden ölüp,yatağa düştük.. Derdimiz bilinmez,doktor bulunmaz Derdimi bilenler tedavi etmez, Geceleri gözlerim hiç uyku tutmaz Uyur gezer olduk,yollara düştük.. Garip fethi söyler kimse kızmasın Bu son sözümdür kimse yazmasın Memur çarktır onu kimse kırmasın Her şey laçka oldu yollara düştük…. Fethi TAŞKIN 2002 Gebze
Fethi TaşkınKayıt Tarihi : 18.4.2012 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!