Memur İsen Şiiri - Hasan Arpaci

Çalışırsın aşınırsın,
Emir alır kaşınırsın,
Tayin çıkar taşınırsın,
Memur isen kölesin sen.

Atmaz seni çöpe bile,
Kâğıt mendil gibi yere,
Atar; geçen bassın diye,
Ezilen bir efesin sen.

Kanunları kendi yapar,
Yaptığına sonra tapar,
Yönetmelik, tüzük çıkar,
Her belaya kefensin sen.

Memur demek maşa demek,
Tek kaşıkla çorba içmek,
Akşam kuru ekmek yemek,
Her imzaya kefilsin sen.

Emanetin ehli varsa,
Sürgün yersin olsa olsa,
Damat, Gelin karaborsa,
Hint kumaşı göresin sen.

Tahsil mahsil hak getire,
Okul nere kitap nere,
Varsa kutsal bir şecere,
Ampul gibi sönersin sen.

Sülaleden hısımlardan,
Akar akıl paçalardan,
Tahsil fikir yaradandan,
Durup selam veresin sen.

Hırsızlardan soysuzlardan,
Sıra gelmez arsızlardan,
Sakın aman kansızlardan,
Önemini göresin sen.

Müfettişi denetçisi,
Arkasında siyasetçi,
Anlamazlar teknik işi,
Diyeceksin âlimsin sen

Garip gelen garip gider,
Ömür bir gün böyle biter,
Köşe tutan salak itler,
Kuyruk sallar diyesin sen.

Arpacı sen zalimlere,
Kızıp durma döneklere,
Dua eyle Atatürk'e,
Efendisin bilesin sen.

1989,Tokat