MEMNUN MU DEĞİLLER Mİ
Hergün binlerce yolcu, göç ediyor sılaya,
Şahit oldu kulağım, okunan her selaya,
Gitmek vaki olmuşsa, durduracak kimse yok,
Son kez bakıp durdular, güneş dünya ve aya.
Memnun mu değiller mi, onu bilemem ama,
Gidenler yüzleştiler, bizler için muamma,
Mizandaki tartıdır, mutluluk kriteri,
Bütün sisler dağılır, dönüşür şeffaf cama.
Etiket ve ünvanlar, hepsi çöpe atılır,
Kişinin her yaptığı, birer birer tartılır,
Tarağın dişi gibi, müsavi tüm insanlar,
Dünyada bırakılan, ne varsa unutulur.
Ya memnun ya da değil, gidenler dönmeyecek,
Kalanların ağıdı, belki de dinmeyecek,
Alışmak zor olsada, üzülmek insanidir,
Basamaklardan çıkan, bilsin ki inmeyecek.
Şu zalimlere bakın, zulümden geri durmaz,
Gidenleri görür de, zulmünü hiç durdurmaz,
Ölüm ne zalim dinler, ne kral ne padişah,
Azrail geldiğinde, hiç bir soru sordurmaz.
İnsani de biliyor, ölümün varlığını,
Allah herkese versin, dünyada ar'lığını,
Güzellikler dilerim, güzellik dileyene,
Hiç kimseye vermesin, Hak fikir darlığını............İNSANİ
Kayıt Tarihi : 21.1.2013 12:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!