Memleketimdeyim Ama Çok Uzak.

Yine bir umutsuzluktur gidiyor.
Yine de engellenen bir umudumuz var.
Yakalamaya az kaldı, sabır taşıyor.
Limanda oturmuş, gözyaşlarımız var.

Ben ayaktayım, gelene git demeyenlerdeniz.
Ne zulme karşı zulüm;
Ne de merhametsizliğe pirim verenlerdeniz.
Bir bir taşınan yaralılar gördüm,
Vatan uğruna can verenlerdeniz.

Birden bir bomba düştü yanıma
Kolum koptu, yüzüm yarık;
Gözlerim avam oldu bakamıyorum yarına
Hem elimden giden elim;
Hem de kaçıp giden umudum oldu.

Bir zamanlar keyfi kullandığımız liman...
Yardıma ihtiyacımızın olmayan günler...
Bir zamanlar, üzerinde yüzdüğümüz deniz.
Ne bir korku ne de bir sessizlik.
Yüzümüze umutla bakan yüzler...

Ağlayam çocuklar, ana feryatları,
Yasaklar, itirazlar, intihar bombacıları,
Tüfekler, füzeler, korku tankları,
Günlük dertler yok,dünyalıklar...
Kendi ülkesinde sürgünler ve yine de mutlular.