Memleketim Şiiri - İlyas Kaplan

at sırtında serin bozkır gecelerini diyar edinmişim
bir masal ülkesi ki uğruna can vermişim
ey dağlarına denizlerine inandığım memleketim
ufkundan bir sabah parlak güneş gibi doğacak
sonsuz bir cennetin güzelliğini arzuluyorum

sevda türküleri okumak istiyorum yedi iklim kuşağına
sesini duyuyorum yıllarca yağmurlar yağarken hürriyetin
ay çehreli güneş yanaklı gençlerin düşlerini süsleyen
kara saçlı kara gözlü bir esmer güzelinin elinden
hava gibi soluduğum su gibi içtiğim
bir vatan istiyorum toprağına yüzümü süreceğim

bütün köy evlerinin pencerelerinde çiçeklensin güllerim
silahlar çatılsın bir buz çıtırtısına emsal
buzullarla örtülü kocaman yılların karanlığı içinde öfkelerim
hey sevinçten gözleri kıpırdayan siyah saçlı asker
gökyüzünde yıldızlara bak analar gibi çarşaflarını sermişler
sanki şimdi evine döneceğin günü bekliyorlar

hey memleket ateşine kucak kucak sevgi taşıyan ay kızım
sen özgürlüğün yanağına konulmuş bir busesin
kalbinden vatan aşkı yansıtarak ülkeme yol göster
yoksa ayrılık cehenneminde sonsuza kadar yanıp kül olacak
bir melek kadar günahsız kara yağız yiğitler
ey ruhumu tuzağa düşüren dipsiz gayyaların ifriti
uğruna canlar ödediğim bu cennet toprağından çekip git

öyle bir yaratılış sırrı gizli ki düşlerimde
göğsümden dudaklarıma doğru özgürlük fışkırır
kalbimin her çarpıntısı yedi kat semadan duyulur
nen canımdan kanımdan hayatımdan vazgeçerim
asla vatanımdan vazgeçmem

redfer