Kaç kişiydik o gün
memleketi kurtarmaya soyunan
bir sen bir ben
İsmail Coşkun bir de Recep
Ayşe ile Hüsniye
onları da unutmayalım diye
dürtüyor yandaki arkadaşım...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta