Memleket dediğin
çocukluğudur insanın.
Dönmek isteyipte dönemediği,
Keşkesi, yuvası, sevinci, heyecanı..
Masumiyeti, saf hali
Geride bıraktığı ne varsa
mutluluğa dair.
Özlem, hasret, hüzün kokar,
Umutsuzluğun ortasında,
Sığınacak son limandır memleket.
Yitik cennetidir insanın yeryüzündeki
Yalnız kalmış umutları,
Çığlığını yitirmiş,
Yarım kalmış cümleleridir memleket.
Memleket dediğin
yüreğini sızlatan anılarıdır insanın.
Yolları toprak, suları berrak, sıralı kavak,
Damı toprak kerpiç evler
Adına türküler yaktığı dağlardır memleket.
Akıp gitse de hoyratça yıllar
Bazen çok şey götürse
yorgun düşürse de yıllar
Geride bıraktığı
yüreğinde yaşattıklarıyla yaşıyor insan.
Kayıt Tarihi : 22.1.2023 17:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!