Çocukluğumda dinlediğim bir öyküden aklımda kalanlar;
Köyün saf ama temiz kalpli delikanlısı kim olduğunu soranlara hep Memed’in Babası olduğunu söylermiş. Nedenini sorduklarında;
“Ben Ayşe ile evleneceğim, bir oğlumuz olacak, adını Memed koyacağız” diye yanıtlarmış. Oysa delikanlının evlenecek maddî olanakları da yokmuş. Ona büyükleri şöyle öğüt vermiş;
“Oğlum, git şehirde çalış, para biriktir. Yoksa başka türlü evlenemezsin Ayşe ile.”
O da öyle yapmış. Şehre gitmiş, rastladığı kişilere bir iş aradığını söylemiş. Kim olduğunu sorduklarında da tabi ki “Ben Memed’in Babasıyım” diye yanıtlamış. “Memed kim? ” diye sorduklarında da “Ben Ayşe ile evleneceğim, bir oğlumuz olacak, adını Memed koyacağız” diye yanıtlamış. Aslında rastladığı kişiler hırsızmış. Bu saf insanı işlerinde kullanmayı düşünmüşler…
“Biz sana iş veririz” demişler. “Bizler eşya taşıyıcısıyız, seni bu gece göndereceğimiz evin tavan arasındaki eşyaları o evdekiler satmışlar. Sen onları çuvala doldurup indireceksin, biz de satın alan kişiye götüreceğiz”
Tamamını Oku
Kimi yüreği rabbim tarafından temiz kılınmış canlar vardır ki onlar o temiz asil kişiliklerine insani mayalarına işlenen saflıkla hep saftırlar.
Onlar her şeye karşısındakinin gören gözleri gibi bakmaz sırda saklı kılınan saf ve temiz yürek gözüyle bakarlar ve her şeyi kendileri gibi saf ve temiz bilen düşünen bir ruha sahiplerdir.
Evet, eğitim önemli ama insan eğitimle insan olmaz düşüncesindeyim. Bence insanın öz' ünde olması gereken bir olgudur bu. Paylaşım ve sunum adına teşekkür ederken bu güzel mesaj sayesinde bizde kendimizden yana birşeyler eklemenin mutluluğunu yaşadık ki;
Saygıdeğer Kadir Ağabeyime paylaşım ve sunum adına tekrar teşekkür ediyorum.
Zülfükar Karakoç
defalarca okudum can...tadına doyulmaz bir yazıydı...
başından sonuna ilgiyle okudum.çok güzeldi babam...
Gerçekten güzel bir öykü ve güzel bir paylaşım kaleminize yüreğinize sağlık sevgili Kadir abi o güzel ve sevgi dolu yüreğinizi kutluyorum Saygılar...
İnsanları değerli ve farklı kılan aklından ziyade bilinçli benliğidir. Bilinç iyi yönde olgunlaşmamışsa kişi çevresine zararlı bir yaratık haline gelebiliyor ( örneklerine sıkça rastlıyoruz ).
Oysa ne kadar anlamsız...
İnsan neden başkalarına zarar vermek için güç harcar ? Neden ölümlü bir varlık olduğunu, dolayısıyla hayatın geçiciliğini, bu geçici hayatta varoluşunun bir anlamı ,amacı olması gerktiğini anlayamaz ???
İyiyle kötünün ayrılacağı o gün tüm zulümlerin hesabı sorulacaktır. Allah mutlak adalet sahibidir.
Amenna...
Düşünebilecek bilinci olanlar için anlamlı bir yazı.
Allah razı olsun.
Kaleminiz daimi olsun.
Selam ,saygı ve daularımla...
Dilerim Mehmedin Babası günümüzde yoktur. güzel öykü ve fıkraydı. Kutluyorum.
GÜZEL ÖYKÜ KUTLARIM KADİR BEY . SAYĞIYLA
KALEMİNİZE SAĞLIK, NE GÜZEL PAYLAŞIM BU... BU ARADA BEN 'MEMEDİN ANNESİ' adım Ayşe'de :)
Hayvanlar bile aç kalmadan avlanmaz ve sadece o an karınlarını doyuracak ölçüde avlanır. İnsanlığın geldiği acı nokta ve kaybedilen tertemiz duygular ancak bu kadar güzel aanlatılabilirdi duyarlı yüreğinize Teşekkürler.
YAŞANAN ÇAĞA UYDUN BİR PAYLAŞIM..BEN ŞAHSEN YAMYAM OLMAK İSTERDİM O MEDENİ GEÇİNEN İNSANLARIN YAŞADIĞI ORTAMDA..YAMYAMLAR HATYATTA KALMALARI İÇİN İNSAN YERKEN O MEDENİ UYGAR DEDİKLERİMİZ BİREYSEL SERMAYELERİ İÇİN DÜNYAYI YAŞANMAZ HALE GETİRİYORRLAR..MEMEDİN BABASI OLMAK SAF VE TEMİZ YAŞAMAK DAHA BİR İYİDİR BENCE..EMEĞİ KUTLUYORUM..
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta