Memed'in Babası Şiiri - Kadir Tozlu

Çocukluğumda dinlediğim bir öyküden aklımda kalanlar;

Köyün saf ama temiz kalpli delikanlısı kim olduğunu soranlara hep Memed’in Babası olduğunu söylermiş. Nedenini sorduklarında;
“Ben Ayşe ile evleneceğim, bir oğlumuz olacak, adını Memed koyacağız” diye yanıtlarmış. Oysa delikanlının evlenecek maddî olanakları da yokmuş. Ona büyükleri şöyle öğüt vermiş;
“Oğlum, git şehirde çalış, para biriktir. Yoksa başka türlü evlenemezsin Ayşe ile.”
O da öyle yapmış. Şehre gitmiş, rastladığı kişilere bir iş aradığını söylemiş. Kim olduğunu sorduklarında da tabi ki “Ben Memed’in Babasıyım” diye yanıtlamış. “Memed kim? ” diye sorduklarında da “Ben Ayşe ile evleneceğim, bir oğlumuz olacak, adını Memed koyacağız” diye yanıtlamış. Aslında rastladığı kişiler hırsızmış. Bu saf insanı işlerinde kullanmayı düşünmüşler…
“Biz sana iş veririz” demişler. “Bizler eşya taşıyıcısıyız, seni bu gece göndereceğimiz evin tavan arasındaki eşyaları o evdekiler satmışlar. Sen onları çuvala doldurup indireceksin, biz de satın alan kişiye götüreceğiz”
Gece bir evin tavan arasına çıkmış ve eşyaları çuvala doldurmaya başlamış. Ancak ilgisini çeken bir şey olmuş, bir havanı çuvala koyarken bir de ne görsün, evde havanda dövülmesi gereken bazı kuru yiyecekler var. “Yazık” demiş, “bu havan giderse bunları nasıl dövecekler.” Oturmuş o yiyecekleri havanda dövmeye başlamış. Tabi ki bunun sesinden evdekiler uyanmış ve tavan arasına çıkmışlar.
“Sen kimsin? ” diye sormuşlar;
“Ben Memed’in Babasıyım” diye yanıtlamış
“Memed kim? ” diye sorduklarında da
“Ben Ayşe ile evleneceğim, bir oğlumuz olacak, adını Memed koyacağız” diye yanıtlamış.
“Peki, burada ne yapıyorsun? ” diye sorduklarında
“Siz bu eşyaları satmışsınız ya, ama baktım ki sizin dövülecek yiyecekleriniz var. Sonra onları dövemezsiniz diye onları dövüyorum.”
Sonuçta bu çocuğun saf bir kişi olduğu ve birileri tarafından kullanıldığını anlamışlar ve o kişileri polise yakalatmışlar.

Bu öykü düşündürür beni…
Böyle temiz kalpli insanlar hep saf mı olur?
Eğitim alırken zekamızı da geliştirip onları iyi emellerle kullanmak yerine hep kötü emellerle mi kullanıyoruz?
Uygarlık yokken doğa hiç bozulmazken uygar dünyanın sürekli çevre felaketlerine neden olması bu nedenle midir?

Çevresini bozup yaşamını sürekli güçleştiren tek canlı aynı zamanda akıllı olan tek canlı olan insan türüdür…
Savaşlarla milyonları öldüren yine insan türüdür…
Hepsi değil.
Yalnızca uygar olan insanlar…

Sözü bir fıkra ile bitirmek isterim;
İkinci Dünya Savaşının haberleri Afrika’nın yamyam kabilelerine ulaşır;
“Büyük savaşta günde 100 binlerce insan ölüyormuş.”
“Garip, bu kadar insanı nasıl yiyorlar? ”
“Yemiyorlar ki! Uygar insanlar insan eti yemezler.”
“O zaman bu ne vahşettir ki! Yemeyeceklerse neden öldürüyorlar?

İsterseniz biraz düşünelim…
Hangimiz daha vahşiyiz, hangimiz daha uygar? Yamyamlar mı bizler mi?

(09.08.2008)