Memduh Bey'e Satırlar Şiiri - Harun Ayar

I

Sana saygıda hiç kusur etmedim Memduh Bey
Ama işte görüyorsun insanları, sevimsizler
Söylesene Memduh Bey neden böyleler
Bir insanı, bir çiçeği, bir hayvanı sevmek neden zor olsundu
Çarmıha gerilmiş gibiler
Benim Memduh Bey, benim
Yalnızların yalnızı, aç kapıyı
Bu seferki derdim başka
Ne gönül yarası ne ekmek kavgası
Sarıp sarmalamış beni yaşamak, insanlar kavramış bedenimi
Niye kaçamıyorum Memduh Bey
Yoksa ben de mi ihtiyaç duyuyorum onlara
Benim ben, yalnızların yalnızı
Derdim yaşamakla Memduh Bey, derdim ölmekle
Bana ölmeyi öğret

II

Görüşürüz demiştik Memduh Bey, görüşelim
Bana da öğret bildiğin her şeyi
Gözlerimden yorgunluk akıyor
Senden haber bekliyorum Memduh Bey
Görüşürüz demiştik, görüşelim
Anlat her şeyi anlat sonsuzluğu
Ölüm ne demek yaşamak ne demek bilelim
Ah Memduh Bey neredesin
Benim ben, yalnızların yalnızı.
Bana yaşamayı öğret

III

Görüşemeyeceğiz galiba Memduh Bey, ama görüşelim
Yoksun herhalde bu kentte
Söyle hangi şehirdesin
Aydın? Manisa? Kırıkkale?
Bu seferki derdim sevda
En fenası dertlerin
İnsan sevdi mi kendinden geçiyor
Sen benden iyi bilirsin, Memduh Bey
Senin de vardı bir karın
Severdin sayardın
Bir çocuğun da olacaktı üstelik
Ama olmadı
İşte hayat böyle Memduh Bey
Karın da çocuğun da hastanede kaldı.
Sen hiç delirmedin mi
Ben olsam delirirdim Memduh Bey
Kapını tıklıyorum aç
Benim ben, yalnızların yalnızı
Kimsem yok demiştim öteki mektubumda
Biri var Memduh Bey, biri var
Bizi uzaktan seyret
Sana geldim
Bana sevmeyi öğret