Memalik Şiiri - Muhammet Bahadır Çetin

dalganın son demi sarıldı
bir buse kondurdu sahildeki taşa
dökülürken tuzlu sular taşın gözlerinden
içerlemişti

ama dalganın umrunda mıydı taş
kırmaktı bazen onun amacı
koca koca kayaları bile parçalıyordu zamanla
öfkeliydi

köpükler vardı bir de birbirlerinin üstüne binen
alçak birer insan gibilerdi
kıyıya önce ulaşmak için söndürüyorlardı birbirlerini
hırslılardı

okyanus ise gülüyordu olanlara
yüce ve heybetliydi ama
biliyordu gören, duyan ve kuşatan Bir'e kul olduğunu
acizdi...