Wâha dîsa ewar bû, târîyê reşayî yâ xû gırêda lı ser bejna ronahîyê. Stêrkên ji êsman yek û yek wemırîr, Quling çû ser daran Qêbran mem û Zînê wekî stran bêjekî jı deng da wan. Got ax, ax mala wî nebxêrî bışewıtê bû sebebê evîna wê, mem û Zînê deng'dan bı hêvran. Kâ bêje tû çêndî ewîndar wekî mê şêwıtî bı desten fesadên wekî bêkoyan. Çendî cıwan wêkî mê şanebûn mırazên xû, hınâ çendî cıwana bêrî bêh ket jî wêkî mın û Zînâ mîne dêlal, hêr êwar pêpûk Qon wêdıdê, sêr Qonê malbata wan bî xêr nedîtiya. Em naxwazın bı navê mê zorokan Qın bıla nebê Qêdaran zarokên xaşık wekî roj û Qederan meyê reş...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta