Meltemin rüyası: meşede vuslat

Yansa yansa bedenim
küllerim savrulsa ılık bir meltemle
ve bir yer olsa vardığım köşe,
cenneti andıran gül bahçeleriyle
gözlerim kamaşır bakınca göğe
güneş içimde yer etse
rüya rüya içinde zaman
düşünmek yetmiyor güzelliğini
birgün bu ellerde uzansa işte o an
o an işte kalbim de gülümsese

bir yol vardı sonuna gidemediğim
merak merak içinde zaman
acaba şimdi mi eriştim
ben beni bir hayal içinde tanırken
içimde yer etti gözlerin
saçmalıklarla mutluluğu tadan ben
ben hala saçmalıyorum
mutluluğu zor olsa da içimde taşırken
sensizlikle soluyorum.

hani küllerimi savuran meltem
bir de seni yollasa ardımdan
bahar bahar içinde zaman
zaman rüyadan
rüya kaçsa zamandan

senden öte,
sanma gecem gün olur
yaz olsa mevsim kış olur
ezelden sonsuza sensiz varsam
ebediyet içimde hicran olur
yollarında tek bir gül bile bitmeden
birgün anlayıp da hayatı
kolayca yaşamdan bezsem
o gün dahi görmesin gözlerim diyemem
diyemem ölüm haramdır seni görmeden

düşlerim,
kayalara vuran dalgalar gibi
ağlar haykıran martılar misali
gonca gülsün bir o kadar değerli
senin gibi onurlu içimdeki sevgi

binlerce acı sensizlik yanında kalırken umut
bırakma beni acı içinde umutsuz
verdiğim olsa bugün son soluk
yeminler dilimde tükense
unutmak son olur bin acı içimde
varırsam o cennet köşeye
ve yine bakınca gökyüzüne
bir yıldız yelken olsa bu seferde
güller duama yol gösterse
meltem içinde bir meşeye yol uzanınca
bir an gözlerim seni görse
saçlarımı savuran meltem aşkımı dile getirse
ve yine aşk aşk içinde zaman
dilerdim hayat kollarında bitse